ساختار تدوین دستورالعمل میتواند بهصورت توصیفی، گردش کار، تصویری یا ترکیبی از آنها با توجه به بلوغ سازمان باشد. دستورالعمل فعالیتها را تشریح میکند و هر فرآیند ممکن است یک یا چند دستورالعمل داشته باشد.
دستورالعمل های کاری باید برای تشریح نحوه درست انجام کارهایی است که نبودن دستورالعمل میتواند بر انجام آنها تاثیر نامطلوب بگذارد.
ساختار دستورالعمل و میزان جزئیات محتوای متناسب با نیاز سازمان، آموزشهای ارائهشده و مهارتها و شرایط کارکنان در هر سازمان تعریف میشود.
معمولا برای تدوین دستورالعمل کاری موارد زیر مدنظر قرار میگیرد:
تدوین دستورالعمل
ظاهر دستورالعمل
- تعیین عنوان و نام دستورالعمل : در ابتدا باید مشخصشود که دستورالعمل برای تشریح انجام کدام فعالیت است به عنوان مثال دستورالعمل کار با دستگاه جوشکاری ، دستگاه تراش
- طراحی صغحه روی جلد : صفحه روی جلد دستورالعمل باید شامل اطلاعاتی نظیر عنوان سند، کد سند، لوگوی شرکت، شماره ویرایش، تاریخ ایجاد سند و درهر ویرایش، تاریخ بازنگری، تهیهکننده و تصویبکننده مشخص باشد.
کد سند نیز مطابق ساختار کدینگ مستندات ایجادمیشود.
ساختار محتوای دستورالعمل
- هدف یا مقصود: هدف از نوشتن دستورالعمل باید مشخصباشد
- دامنه کاربرد : دامنه کاربرد آن یعنی حوزههایی که قرار است پوشش دادهشوند را مشخص مینمایند
- مسئولیتها : مسئولیت انجام فعالیتهای اشاره شده در شرح فعالیتهای بهصورت فهرستوار در این قسمت لحاظ میشود.
- تعاریف: اصطلاحاتی که در محتوای دستورالعمل بهکار گرفته شده است در این قسمت تعریف میشود.
- مستندات مرجع : مستندات مرجع مورد استفاده جهت تدوین بخش شرح فعالیتهای، دستورالعمل در این قسمت مشخص میشود نظیر نام و شماره استاندارد مرتبط با دستورالعمل
- شرح فعالیت : قسمت شرح فعالیت در دستورالعمل، کلیه فعالیتهای ضروری انجام کارتوضیح دادهمیشود و میزان بیان جزئیات در آن بستگی به نوع فعالیت و روشهای مورد استفاده، سطح مهارت و آموزش افراد دارد، که میتواند بصورت تصویری یا توصیفی یا تلفیقی باشد .
شرح فعالیت در دستوالعمل باید قدم به قدم، ساده و روان باشد. - پیوستها : این قسمت میتواند حاوی اطلاعات پشتیبانی کننده دستورالعمل شامل نمودارها، جداول، فرمها باشد.
دستورالعمل کاری با ساختار نگارش فوق به اجرای صحیح فعالیتها و کاهش دوبارهکاریها کمک مینماید.